Piątek I tygodnia Wielkiego Postu

Słyszałem gdzieś, kiedyś o ogromnym spustoszeniu w środowisku naturalnym jaki może wywołać nawet mała kropla zużytego oleju silnikowego. Liczb dokładnie nie przytoczę, ale były to naprawdę przerażające dane. Dlatego też takie grzywny grożą tym, którzy nielegalnie pozbywają się takiego odpadu, a zakłady samochodowe są wręcz zobligowane do tego, by poddawać zużyty olej profesjonalnemu procesowi recyklingu.

Czytam dzisiejszą liturgię Słowa i właśnie taki obraz rodzi się w moim sercu. Grzech, który jest jak kropla przepalonego, zużytego oleju silnikowego. Kropla, która jest tak toksyczna, że potrafi zanieczyścić całe serce człowieka.

Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego.

Banalne wzburzenie emocji, od niechcenia rzucone słowo, które mogą zabrudzić całe serce.

Na szczęście jest jeszcze inna kropla, a nawet nie jedna lecz cały strumień Bożej Łaski, spływający i oczyszczający nasze serca z wszelkiego brudu grzechu. Swoje źródło ta kropla znajduje w przebitym Sercu Ukrzyżowanego Pana. Choć jestem ubrudzony grzechem, a moje serce nim zanieczyszczone, to jednak z ufnością wolę zanurzyć się choćby w kropli Jego Krwi… a Ty?