Piątek II tygodnia Wielkiego Postu
Sytuacja jest beznadziejna. Józef, cudem uchodzi z życiem. Traci wszystko. Ojca, braci, nawet płaszcz, którym się tak szczycił. Ląduje najpierw na dnie studni, a później z syna staje się niewolnikiem. To życie, którym żył do tej pory – stracił bezpowrotnie, sprzedany przez braci za dwadzieścia sztuk srebra.
Gospodarz, który dał winnicę w dzierżawę, gdy przychodzi czas zbiorów również zostaje z niczym. Żadni posłańcy, żadni słudzy, a nawet jego syn, nie są w stanie wyegzekwować oddania należnej części zbiorów. Stracił wszystko.
Jezus, wisząc na krzyżu również po ludzku stracił wszystko. Nawet swoje życie.
Ale w Bożej perspektywie największa nawet strata okazuje się być niewyobrażalnym zyskiem. Tak! Coś musisz stracić. Nieustannie coś tracisz, ale Bóg potrafi z każdej twojej straty wyprowadzić ogromny zysk.
Nie trzymaj się kurczowo starego życia, utartych schematów, pustych gestów i słów, ciągle powtarzanych grzechów… strać je wszystkie, oddaj je Bogu. Gdy je stracisz, twoje serce zyska miejsce na to, co przygotował Bóg dla Ciebie.
