Środa 22 tygodnia zwykłego

Rozpoczynamy lekturę Listu św. Pawła Apostoła do Kolosan. Paweł, rozpoczyna ją od dziękczynienia za wzrost i konkretne owoce życia adresatów. Ich wiara nie pozostaje tylko kwestią deklaratywną, ale w konkretny sposób przekłada się na ich życiowe decyzje i działania. A ten przykład życia chrześcijańskiego pociąga też innych, pobudza do wybrania Chrystusa jako życiowego Przewodnika.

W Ewangelii widzimy Jezusa, który uzdrawia. Najpierw teściową Szymona Piotra, a potem wielu innych, którzy szukają Jego pomocy i chcą skorzystać z łaskawości Boga, która rozlewa się obficie przez Niego. On sam nie pozwala się zatrzymać w jednym miejscu, ale idzie dalej, do następnych, którzy potrzebują doświadczyć Jego łaski.

Więcej, dalej, lepiej, bardziej wyraźnie…

Bóg zaprasza nas do tego, by nasza wiara była rzeczywistością pełną dynamiki, by była pomnażana i owocowała w naszym życiu. Jak ogrodnik chce widzieć coraz więcej owoców w swoim ogrodzie czy sadzie, tak Bóg pragnie by nasze życie wiary było pełne konkretnych działań, rozwoju.

Jak to jest u mnie? Czy rzeczywiście moja wiara się rozwija? Czy rzeczywiście przekłada się na moje życiowe decyzje, na moją codzienność?