Kto przejmuje się okruchami? Właściwie nikt. Z domu wyniosłem to, że okruchy jedzenia wrzuca się nie do śmieci, ale jak to się u nas mówiło: „do kur”, czyli do wiaderka z odpadkami, które później trafiały do kurnika. Ale generalnie właściwie nie przejmujemy się już, co się stanie z tymi resztkami, które spadły z naszego stołu. Jest tego tak wiele, że z roku na rok gwałtownie wzrasta ilość jedzenia wyrzucanego po prostu na śmietnik. 

Wydaje się, że podobnie nie szanujemy tego pokarmu, który wychodzi z ust Boga – okruchów Słowa Bożego. Albo w ogóle nic dla nas nie znaczą, albo się do nich przyzwyczailiśmy i stały się czymś zbyt powszednim. 

Ani jedna jota… jota, to najmniejsza litera hebrajskiego alfabetu, taki okruch. A jednak Jezus prosi, byśmy uszanowali nawet ten okruch Bożego Słowa.

Wielki Post to dobra okazja do tego, by bardziej uszanować okruchy w naszym życiu: okruchy pokarmu doczesnego, okruchy Bożego Słowa, ale też okruchy dobra, które Bóg rozsypuje wokół nas. Każdy z tych okruchów w oczach Boga jest ważny.