Poniedziałek IV tygodnia Adwentu

Ewangelia na dzisiaj (Łk 1, 46-56):

W owym czasie Maryja rzekła: 

„Wielbi dusza moja Pana, 
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. 
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy, 
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. 
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, 
święte jest imię Jego. 
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenia 
nad tymi, co się Go boją. 
Okazał moc swego ramienia, 
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. 
Strącił władców z tronu, 
a wywyższył pokornych. 
Głodnych nasycił dobrami, 
a bogatych z niczym odprawił. 
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, 
pomny na swe miłosierdzie. 
Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi 
i jego potomstwa na wieki”. 

Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. 

Minutka ze Słowem:

wdzięczność

Maryja, w hymnie Magnificat, wychwalając Boga swoją postawą, wyraża uwielbienie Najwyższego za otrzymaną łaskę macierzyństwa i wybrania na rodzicielkę Syna Bożego. Uważa się za pokorną służebnicę. Postawa służby jest jednym z niezbędnych warunków dziękczynienia i zaufania otwartości na wolę Bożą.

Każdy dzień naszego życia jest darem, za który powinniśmy dziękować, a jednocześnie okazją do tego, aby pozwolić działać Bogu. Nie można mieć postawy roszczeniowej, pretensjonalnej i obojętnej. A właśnie naśladując Maryję, kształtujemy w sobie postawę wdzięczności, uwielbienia i pokory.

Panie Boże, pozwól nam zauważać dobro i miłość które od Ciebie otrzymujemy i naucz nas uwielbiać Ciebie.

podpowiadają: Marta Okoniewska i Grzegorz Dobrowolski (narzeczeni)