Środa IV tygodnia Adwentu – 23 grudnia

Ewangelia na dzisiaj (Łk 1, 57-66):

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali się więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?». Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Minutka ze Słowem:

wszystko nowe

Kimże będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim. Jan Chrzciciel przychodzi na świat i już z chwilą poczęcia burzy porządek świata. Wraz z jego narodzinami Pan Bóg pokazuje, że niemożliwe staje się możliwe. Pierwsza rzecz niemożliwa to zwiastowanie jego narodzin przez anioła. Druga to poczęcie przez kobietę, która była posunięcia w latach. Trzecia to zmiana imienia - wbrew tradycji nie otrzymał imienia swego ojca, ani nikogo ze swojej rodziny. Wszystkie te rzeczy i wiele innych z jego życia pokazują, że wraz z nim idzie coś nowego, że nie zawsze trzeba kurczowo trzymać się tego, co zostało zastane, że wbrew rozsądkowi trzeba mieć silną nadzieję i wiarę, zwłaszcza w to, co wydawałoby się niemożliwe.

I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. Nie ma się więc co dziwić, że padł strach i że w Judei o tym rozpowiadano. Przychodził na świat ostatni prorok przed Chrystusem. Ten, który będzie przygotowywał Jemu ścieżki. Czy taka osoba mogła przyjść w cichości? 

Św. Janie Chrzcicielu ucz mnie dawania świadectwa o Chrystusie, nawracania się i wzywania do nawracania, a jeszcze bardziej do wiary w Jezusa.

podpowiada i pozdrawia z parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Iscozacín (Peru) Zosia Sokołowska