Czwartek 5 tygodnia Wielkiego Postu

Bóg zawiera z Abrahamem przymierze. To swego rodzaju umowa dwóch stron, podobna do umowy handlowej. To umowa dosyć dziwna, bo tym który odnosi większe zyski nie jest Bóg, ale Abraham. Bóg daje obietnicę licznego potomstwa, co dla Abrahama było synonimem życia wiecznego. A w zamian wymaga od człowieka właściwie tylko jednego – zachowaj przymierze ze Mną. Nic więcej!

Co to znaczy zachować przymierze?

Psalmista, żeby to wyjaśnić używa trzech obrazów:

Rozmyślajcieo Panu i Jego potędze – zauważ to wszystko, co Bóg działa w twoim życiu, bądź Mu za to wdzięczny, zrozum znaczenie tego co się dzieje.

SzukajcieJego oblicza – powraca pragnienie Boga, który chce się z nami spotkać twarzą w twarz. Szukać Jego oblicza, to usuwać wszystko to, co przeszkadza w tym spotkaniu.

Pamiętajcieo cudach, (…) o znakach, wyrokach ust Jego – bądź wdzięczny za to wszystko, co Bóg robi dla ciebie, nie marnuj tego, co od Niego otrzymałeś.

To wszystko zaś Jezus zbiera w jednym poleceniu: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki

Jego przymierze zawarte ze mną przez krew krzyża, zachowuje mnie od śmierci wiecznej, daje mi nowe życie: życie wieczne. On mnie zachowuje w swoim sercu, ratując mnie w ten sposób przed tym wszystkim. I właściwie jedyne czego chce, to bym i ja zachował Go w swoim sercu.