Wielki Piątek

„A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.” J 19, 41 – 42

„Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.” J 12, 24 – 25

Tam, gdzie wydaje się, że wszystko się skończyło, że zapadła absolutna i ostateczna grobowa cisza śmierci, tam dla Boga wszystko się na nowo zaczyna. Właśnie tam obumiera to co słabe i grzeszne, by mogło zmartwychwstać to, co uwielbione i przemienione do nowego życia.

Za każdym razem, gdy ocieram się w swoim życiu o doświadczenie śmierci, gdy „umierają” moje plany i projekty, gdy tracę najcenniejsze w tym momencie dla mnie osoby, sprawy, rzeczy… tam Bóg chce bym zaczął razem z Nim Nowe Życie. Najtrudniejsze w tych chwilach jest pozwolić obumrzeć i zaufać, że Bóg z tej śmierci wyprowadzi nowe…

„A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.” J 19, 41 – 42