21 grudnia
Gdy czytam dzisiejszą ewangelię, to myślami wracam do lipca mijającego roku i do Światowych Dni Młodzieży w Krakowie, a wcześniej, do dni w diecezjach. Nasza diecezja była Nazaretem, a hasłem, które towarzyszyło rzeszy młodych ludzi z kilkunastu krajów i goszczącym ich rodzinom było: spotkanie jest najważniejsze.
Ewangelie wczorajsza i dzisiejsza przypominają nam właśnie tę tajemnicę Spotkania Maryi z Aniołem / z Bogiem (słyszeliśmy o tym wczoraj). Z tego Spotkania z Bogiem, przyjęcia Jego Słowa, rodzą się kolejne spotkania – Maryja idzie w góry do Elżbiety, by jej pomóc, by ją spotkać. Ich spotkanie jest jednocześnie pierwszym spotkaniem Jezusa z Janem Chrzcicielem. Tak pełnym radości, że Jan fika koziołki pod sercem mamy, a sama Elżbieta napełniona Duchem Świętym wita Maryję niezwykłym pozdrowieniem. Rozpoznaje w niej Matkę Zbawiciela.
Autentyczne spotkanie z Bogiem nie izoluje, nie prowadzi do odosobnienia, ale inspiruje do spotkania z człowiekiem. Gdy spotkam się z Bogiem, trudno jest usiedzieć człowiekowi na miejscu. Trzeba się tym podzielić. Miłość nie chce być zamknięta w małej przestrzeni jednego serca. Jej naturą jest to, że się sobą dzieli.
Za kilka chwil spotkamy się przy świątecznym stole, będziemy łamać się opłatkiem, śpiewać kolędy. Spotkanie z bliskimi jest dla nas w tym czasie najważniejszy. Słowo Boże delikatnie podpowiada nam receptę na to, by te spotkania były jeszcze piękniejsze, głębsze, autentyczne. Spotkaj się najpierw z Bogiem. W Sakramencie pokuty, Eucharystii, w Słowie Bożym. To uzdolni Cię do prawdziwego spotkania z drugim człowiekiem.
Czy można chcieć czegoś więcej w te Święta?
