Poniedziałek 9 tygodnia zwykłego

Można czytać tę dzisiejszą przypowieść Jezusa w bardzo szerokiej perspektywie. Zobaczymy wtedy, że Bóg daje mi w zarząd jakąś część swojej własności. To pierwsza prawda – jestem obdarowany przez Boga. Druga to prawda, że przyjdzie taki czas – przy końcu mojego życia, przy końcu świata, w którym trzeba będzie zdać raport z tego jak dbałem o powierzone mi różnego rodzaju dobro: materialne, duchowe, osobowe… Jak pomnożyłem to, co otrzymałem.

Taka szeroka perspektywa daje nam bardzo dużo swobody, dużo czasu na wykorzystanie Bożych darów. Ale może spowodować również, że z czasem osłabnie mój zapał, albo też zapomnę, że to co mam jest mi dane jedynie w zarząd. Zacznę myśleć, że winnica należy do mnie, a nie do Króla.

Może więc warto zawęzić trochę tę perspektywę i skrócić ją do jednego dnia. Każdy poranek to nowe powierzenie zarządu, a każdy wieczór to zdanie Bogu raportu z tego jak dziś owocowało we mnie dobro.

Myślę, że może ta krótsza perspektywa pozwala nam zobaczyć wyraźniej zaufanie jakim obdarzył mnie Bóg, powierzając mi mały odcinek swojej winnicy, także jakość naszego nią zarządzania.